วันศุกร์ที่ 26 ตุลาคม พ.ศ. 2555

เรื่องราวบันดาลใจ เปลี่ยนเป็นคนใหม่ที่มีความสุขในทุก ๆ วัน

ความเชื่อ เชื่อว่าทำได้
ศรัทธา ศรัทธาในความฝัน และศรัทธาในความสามารถของตัวเอง
มุ่งมั่น
มุ่งมั่นที่จะทำให้ฝันเป็นจริง
และสุดท้ายคือ ลงมือทำ หากคิดแล้วไม่ทำ คุณจะไม่มีทางถึงฝั่งฝันแน่นอน
            การเดินทางตามหาความฝันก็ไม่ต่างอะไรกับการเดินทางไปทำงาน เดินทางไปเที่ยวต่างจังหวัด ก่อนเดินทางต้องวางแผนก่อนว่าจะใช้สันทางไหน หยุดพักที่ไหน ใช้เวลาเดินทางกี่ชั่วโมง กี่วัน ก่อนคุณจะออกเดินทางตามหาฝัน คุณต้องวางแผนก่อนเช่นกัน พรุ่งนี้จะทำอะไรเดือนนี้จะทำอะไร ใช้วิธีไหนที่จะทำให้ฝันเป็นจริงได้ เพราะหนทางสู่ความฝันอาจมีความวกวน ซับซ้อน วิธีนี้จะช่วยให้คุณไม่หลงทาง มองเห็นเป้าหมายที่ชัดเจน
            เพราะถนนไม่ได้โรยด้วยยางมะตอยหรือคอนกรีตอย่างดี จึงทำให้ถนนเป็นหลุมเป็นบ่อเต็มไปด้วยกรวดและเศษหินทิ่มแทงทำให้คุณเจ็บปวด
            มีหลายคนที่ทำให้ฝันพังครืนลงกลางครัน เพราะเจอปัญหาและอุปสรรคมาขัดขวาง เพียงแค่นี้ก็ยอมแพ้แล้วเหรอ แล้วอเล็กซานดรา เดวิด
-นีล เธอทำความฝันของเธอให้เป็นจริงตั้ง 30
ปี ได้อย่างไร อดทนและพยายามมากขึ้นเป็นสองเท่า แล้วคุณจะเห็นว่าไอ้ที่ยอมแพ้มา มันเป็นปัญหาเพียงขี้ปะติ๋วเอง อย่าให้คนอื่นรู้ว่า คุณยอมแพ้เพราะสะดุดความฝันของตัวเอง
            โลกนี้มีฝันมากมาย แต่สุดท้ายจะเป็นจริงได้อยู่ที่
ทำหรือไม่ทำ

วันศุกร์ที่ 5 ตุลาคม พ.ศ. 2555

เพ่งพินิจเรื่องชีวิต

เมื่อใดเราหยุดโลดแล่นไขว่คว้า
คนปัจจุบันขาดความสุขที่พึงมีตามควร
เพราะไม่รู้จักชื่นชมยินดีในสภาพที่เป็นอยู่
ไม่รับรู้คุณค่าของสิ่งที่อยู่ในมือ
มักมองเห็นของที่ยังไม่ได้น่าปรารถนา
ดิ้นรนขวนขวายด้วยความอยากได้
แต่พอได้กรรมสิทธิ์แล้วกลับละเลย
มุ่งมองเขม้นหมายไขว่คว้าสิ่งอื่นต่อไป

สิ่งซึ่งเป็นอดีตนั้นผ่านไปแล้ว
อนาคตก็ยังไม่มาถึง
และเมื่อมันมาถึง ก็ไม่ใช่อนาคต
แต่เป็นขณะปัจจุบันนั่นเอง
ชีวิตอันแท้จริงของเรานั้นอยู่ในปัจจุบัน
ดังนั้นการไม่ยอมรับรู้คุณค่าของสภาพปัจจุบัน
ก็คือการไม่ยอมรับชีวิต
แล้วมัวแต่วิ่งไล่ตามอนาคต
ที่เป็นเพียงภาพลวงตา

หากเราเกิดมา
เพียงเพื่อไล่ตามไขว่คว้าความฝัน
ไม่เคยได้ลิ้มรสความอิ่มความพอ
ทั้งวิ่งไล่และวิ่งแข่งขันตลอดเวลา
ชีวิตก็ไร้คุณค่าและความหมาย
เป็นเพียงฝันร้ายเท่านั้นเอง

เมื่อใดเราหยุดโลดแล่นไขว่คว้า
แสวงหาสิ่งวิเศษหรือพิเศษกว่าที่มีอยู่
เพียงเพื่อเชิดหน้าชูตาโอ้อวดกัน
แล้วกลับเพ่งพินิจสิ่งที่มีอยู่แล้ว
รับรู้คุณค่าและประโยชน์ที่มันมีต่อชีวิต
และรู้จักหาความสุขจากขณะปัจจุบัน
ไม่ทะเยอทะยานเฝ้าฝันถึงอนาคต
ที่เป็นเพียงความเพ้อฝัน
ชีวิตก็จะเผยโฉมหน้าอันงดงาม
เปี่ยมเปรมด้วยคุณค่าและความหมายให้เราเห็น

โลกปัจจุบัน
สับสน วุ่นวาย เต็มไปด้วยทุกข์ร้อน
เพราะผู้คนไม่รู้จักพึงพอใจ
ในสิ่งที่ตนมีอยู่
ในสภาพที่ตนเป็นอยู่
มุ่งแต่มองเปรียบเทียบ
ด้วยจิตใจอิจฉาริษยา
แล้วก็แก่งแย่ง แข่งดี ชิงเด่น
ถึงขั้นเบียดเบียนทำลายล้างกัน

อนาคตนั้นไม่น่าจะต้องห่วง
ถ้ารู้จักอยู่อย่างดีงามในขณะปัจจุบัน
โดยฝึกฝนที่จะควบคุมตนเองได้
ทั้งในด้านความรู้สึกนึกคิดและการกระทำ
ถ้าหากว่าในปัจจุบันอยู่อย่างผู้ชนะตนเองได้
ไม่แล่นโลดไปตามความอยาก
อนาคตจะดีเอง
ที่มา
: เพ่งพินิจเรื่องชีวิต เขียนโดย ระวี ภาวิไล